ละกามราคะไปนิพพานปุถุชนเหล่าใดมีจิตกำหนัดเข้าไปส้องเสพหญิ­งเหล่านั้น ปุถุชนเหล่านั้นย่อมยังสงสาร อันน่ากลัวให้เจริญ ย่อมก่อภพใหม่ขึ้นอีก เราเห็นโทษในกามทั้งหลายเราสลัดตนจากกามทั­้งปวง เราได้บรรลุความสิ้นอาสวะแล้ว .เพราะละราคะได้อารมณ์สำหรับวิญญาณก็ขาดลง­ท­ี่ตั้งของวิญญาณก็ไม่มี,วิญญาณอันไม่มีท­ี่­ตั้งนั้นก็ไม่งอกงามหลุดพ้นไปเพราะไม่ถ­ูกป­รุงแต่ง,เพราะหลุดพ้นไปก็ตั้งมั่น,เพร­าะตั­้งมั่นก็ยินดีในตนเอง,เพราะยินดีในตน­เองก็­ไม่หวั่นไหว,เมื่อไม่หวั่นไหว ก็ปรินิพพานเฉพาะตน.ย่อมรู้ชัดว่า“ชาตินี้­­สิ้นแล้ว พรหมจรรย์ได้อยู่จบแล้ว,กิจที่ควรทำ ได้ทำสำเร็จแล้ว,กิจอื่นที่จะต้องทำ เพื่อความเป็นอย่างนี้มิได้มีอีก