เสียงที่ทำให้จิตหลุดพ้นจากอาสวะ วุตโตทัย

สรณตฺตยํ สรณคตฺต นรํ

วฏ์ฎทุกฺขโต ปโม จ ยนฺเต
นาญสรณํ ยทิโย วทิตวา
อวํ ติสรณ คเมยฺย นโร

สังสารวัฏเวิ้ง              ทุกขะ
พ้นเพราะไตรสรณะ     นั่นแท้
พึ่งไอศวรรยะ             ยังยาก 
พึ่งไตรรัตนนั่นแล้       หลีกล้างราญเข็ญ

บุคคลผู้ใดซึ่งถึงไตรสรณะ ย่อมหลุดพ้นทุกข์ในวัฏฏสงสาร
ที่พึ่งอันชื่นเช่นท้าวพระยามหาเสนาบดีจักให้หลุดพ้นจากทุกข์ในวัฏฏสงสารหามิได้
เหตุนั้นผู้รู้แล้วด้วยประการดังนี้
พึงถึงซึ่งไตรสรณะเป็นที่พึ่งแก่ตนเพราะวิเศษยิ่งกว่าที่พึ่งอันอื่น