พระธรรมเทศนาของพระพุทธเจ้าธิดาช่างหูกได้บรรลุโสดาปัตติผล เทศนาได้มีประโยชน์แก่มหาชนเป็นอันมาก ธิดา ช่างหูกถวายบังคมพระศาสดาแล้วรีบไปสู่สำนักของบิดา ณ โรงทอผ้า ขณะนั้นนายช่างหูกผู้เป็นบิดานั่งหลับอยู่ นางมิได้ดูให้แน่ว่าบิดาหลับอยู่หรือตื่นอยู่ จึงสอดด้ายหลอดเข้าไป ด้านหลอดนั้นกระทบปลายฟืมเสียงดังแล้วตกลงไปเบื้องล่าง นายช่างหูกตื่นขึ้นกระชากปลายหูกกลับมากระทบกับหน้าอกของธิดาสาวโดยแรง นางถึงกาลกิริยาทันที นายช่างหูกได้เห็นลูกสาวมีสรีระแดงฉานด้วยเลือดและสิ้นใจเสียแล้ว ก็เสียใจมาก คิดว่า “ความโศกของเราครั้งนี้ใหญ่หลวงนัก ใครเล่าจักดับได้นอกจากพระศาสดา” จึงคร่ำครวญมีหน้าชุ่มด้วยน้ำตาไปเฝ้าพระผู้มีพระภาค กราบทูลว่า “ขอพระองค์ผู้ประเสริฐจงช่วยยังความโศกของข้าพระพุทธเจ้าให้ดับด้วยเถิด” พระ ศาสดาทรงปลอบนายช่างหูกว่า “อย่าเศร้าโศกเลย ในสังสารวัฏอันมีเบื้องต้นและเบื้องปลายอันบุคคลไม่อาจรู้ได้นี้ น้ำตาของท่านที่หลั่งไหลออกมาในสังสารวัฏนี้เพราะมรณกรรมแห่งธิดามีประมาณ ยิ่งกว่าน้ำในมหาสมุทรเสียอีก ดูก่อนเปสกะ จงบรรเทาความโศกเสียเถิด สังสารวัฏอันยาวนานนี้ระดะไปด้วยความทุกข์นานาประการ สุดที่ใครจะกำหนดได้ เช่น - ความทุกข์ในการแสวงหาอาหาร - ความทุกข์เพราะความป่วยไข้ - ความทุกข์เพราะความชรา - ความทุกข์เพราะการวิวาทกัน - ความทุกข์เพราะกิเลสเผาผลาญ - ความทุกข์เพราะพลัดพรากจากสิ่งอันเป็นที่รักเริงใจ - ความทุกข์เพราะไม่ได้สัตว์และสังขารตามปรารถนา - ความทุกข์เพราะต้องบริหารขันธ์ คือร่างกายอันเป็นเหมือนเด็กอ่อนอยู่เสมอนี้ “ดู ก่อนเปสกะ ทางแห่งสังสารวัฏเป็นทางที่น่ากลัวเพราะมีภัยต่างๆ เสมือนบุคคลหลงเข้าสู่ป่าลึกซึ่งเต็มไปด้วยสัตว์ร้ายนนานาชนิด จึงควรหาทางออกจากป่าคือสังสารวัฏนี้ เราตถาคตได้เดินออกจากสังสารวัฏแล้วและชักชวนคนทั้งหลายให้เดินออกด้วย บัดนี้ธิดาของท่านได้สำเร็จโสดาปัตติผลแล้ว ได้เห็นทางออกจากสังสารวัฏแล้ว เธอมีคติแน่นอนไม่ตกต่ำเป็นธรรมดาแล้ว ท่านเบาใจเสียเถิด” นายช่างหูกนั้นสดับพระพุทธพจน์อันมี เหตุผล บรรเทาความโศกได้แล้ว ขอบรรพชาอุปสมบทแล้ว ไม่นานนักได้สำเร็จอรหัตผลเป็นพระอรหันต์