วันเสาร์ที่ 12 กรกฎาคม พ.ศ. 2557

ผู้สละโลก ธรรมอันพ้นจากโลก ถ้าเราสามารถรู้กายตามความเป็นจ­ริง รู้ใจตามความเป็นจริง รู้ซ๊ำแล้วซ๊ำอีก ถึงจุดหนึ่งมันจะเกิดปัญญา มันจะเห็นความจริง ปัญญาเป็นความเข้าใจ จิตใจมันจะเข้าใจสภาวธรรมทั้งหล­ายนะ ทั้งกายทั้งใจ ทั้งรูปทั้งนาม ว่าเป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา ถ้าเข้าใจอย่างนี้ได้ ก็ปล่อยว่างได้ เมื่อปล่อยวางได้ ก็พ้นทุกข์ได้ จิตใจจะมีแต่ความสุขถาวรแล้วครา­วนี้ การปฏิบัติจริงๆ กรอบของมันมีเท่านี้เอง

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น