จงตระหนักว่าเมื่อใดที่จิต กลับสู่รากเง้าของจิตเดิมแท้ คือกลับสู่ภาวะที่ไม่มีการนึกคิดการคิดนึกปรุงแต่ง มิได้แบ่งแยกสรรพสิ่งเป็นของคู่เมื่อใดที่เรากลับสู่รากเง้าของจิตเดิมแท้แม้ชั่วขณะเดียว และเมื่อใดความรู้แจ้งหรือแสงสว่างจากภายในอุบัติขึ้น จิตก็จะเห็นสภาวะเดิมของจิตที่ยังมิได้ปรุงแต่ง เมื่อใดจิตเห็นจิตเดิมแท้ที่ยังไม่ได้ปรุงแต่งเมื่อนั้นพุทธะก็บังเกิดขึ้นอย่างฉับพลันทันที เมื่อพุทธะอุบัติขึ้นทุกข์ทั้งปวงก็สิ้นสลายไป ความจริงแล้วธรรมชาติเดิมแท้แห่งพุทธะ เป็นสิ่งที่ไม่มีความหมายแห่งความเป็นตัวตนสักปรมาณูเดียว สิ่งนี้เป็นความว่างและมีอยู่ในทุกแห่งเพียงแต่ ตื่น และลืมตา ต่อจิตหนึ่งนั้นเท่านั้น และไม่มีอะไรที่จะต้องบรรล...