ครั้งนั้น บุรุษนั้นมีความคิดอย่างนี้ว่า ห้วงน้ำนี้ใหญ่นัก ฝั่งข้าง
นี้เป็นที่น่ารังเกียจ เต็มไปด้วยภัยอันตราย ฝั่งข้างโน้นเป็นที่เกษม
ปลอดภัย เรือ
แพ หรือสะพานที่จะข้ามไปฝั่งโน้นก็ ไม่มี ผิฉะนั้น เราควรจะมัดหญ้า
กิ่งไม้และ
ใบไม้ ผูกเป็นแพ เกาะแพนั้น พยายามไปด้วยมือและด้วยเท้า ก็พึงถึง
ฝั่งโน้น
ได้โดยความสวัสดี ครั้นแล้ว บุรุษนั้นทำตามความคิดของตน ก็ว่าย
ข้ามฟากถึง
ฝั่งข้างโน้นแล้ว เป็นพราหมณ์ขึ้นบกไป ฯ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น